махсус

[مخصوص]

а

1. хос, (ба касе ё чизе); ихтисосдода, мансуб ба як кас ё як чиз: вагони махсус, дафтари махсус, курси махсуси такмили ихтисос, либоси махсус, хонаи махсус

2. ғайриодӣ, фарқкунанда: аломати махсус, гӯштини махсус, даъвати махсус, оҳанги махсус, услуби махсус, ба забони махсус гап задан

3. хоссатан, алалхусус, махсусан; ба таври хос; махсуси… хоси. ., вижаи…; сирф барои…, маҳз барои…; махсус барои… фақат барои…, маҳз барои…; асбоби махсус сози ҷудогона, асбоби алоҳида; диққати махсус таваҷҷӯҳи хос, аҳамияти бештар: диққати махсус додан; мактаби махсус мактабе, ки аз рӯи нақшаву барномаи хос таълим медиҳад (мас., маълулони модарзод ё ноболиғони ҷиноят содиркардаро); мактаби миёнаи махсус омӯзишгоҳ ва ҳунаристон, ки ғайр аз маълумоти миёна ба хонандагон дар соҳае ихтисос медиҳад (мас., ҳунаристони сохтмон, омӯзишгоҳи тиббӣ ва ғ.): мактабҳои олӣ ва миёнаи махсуси ҷумҳурӣ; мухбири махсус рӯзноманигори расмие, ки аз маҳалҳо хабару мақолаҳо навишта мефиристад; нашри махсус хабар ё намоиши фаврие, ки аз радио ва телевизион берун аз барнома паҳн мешавад; одамони махсус ашхоси хосе, ки ба коре алоқа ё огоҳӣ доранд; роҳи махсус роҳи ҷудогона, роҳи алоҳида; супориши махсус вазифаи ғайриодӣ; амри муҳими ҷудогона; табиби махсуси худ табиби хоси худ; табиби хусусӣ; эҳтироми махсус иззату икроми хос; ҳурмати бештар; махсус будан хос будан, вижаи касе ё коре будан; мансуб будан